بسم الله الرحمن الرحیم
گزیده ای از جملات شهید سیدرضا پورموسوی برگرفته از دست نوشته‌‌های او در فصل “کلام طیب” ( بخش دوم)
✓ امیدوارم که به لطفِ خداوند متعال، يک لحظه چشم برهم زدن، از او غافل نباشيم و او را در تمامِ اعمال و سکنات، ناظر بر اعمالِ خويش بدانيم .
✓ انشاءالله که ما تمامِ قدرتی را که خداوند به ما عنايت فرموده، در راهِ اطاعت و بندگیِ او صرف کنيم و هميشه او را ياد داشته باشيم.
✓ آرامش بخش ترينِ ياد ها، يادِ خداوند و ذکرِ اوست .
✓ زندگیِ آدمی هم اولی دارد و روزِ آخری، پس چه بهتر که ببيند در طولِ اين زندگی، چه چيزی ارزنده تر است و آدمی دنبالِ آن را بگيرد.
✓ در طولِ مسيرِ زندگی، خيلی نقطه هایِ عطفی هستند که در سرنوشتِ آدمی، تأثير بسزا دارند، بدين جهت، انسان بايد توجه و تأملِ بيشتری بنمايد، لحظاتِ بسيار مهمی وجود دارد که آدمی تنها در چنين مواقعی بخود می آيد و مسيرِ اصلی را می بيند و حقيقتِ امر را. در چنين اوقاتی آدمی بخود فرو می رود ، حقيقتِ اصلیِ خويش را می بيند و درک می کند
✓ يک لحظه غفلت و فراموشی، آدمی را از خودِ اصلی دور می سازد .
✓ در آن تنگنایِ سختی ها و گرفتاری ها، آدمی احساس می کند که چه موجودِ کوچکی است در برابرِ آن عظمتِ لامتناهی ، و وقتی که رفعِ مشکل شد و سختی،چهره اش را از آدمی برگرداند، ديگر فراموش می کند که بنده است و خالقِ قهّاری دارد و به خويش مغرور می گردد.
✓ “چه زيباست که آدمی در تمامِ حالات، چه خوشی چه ناراحتی چه عزّت و چه ذلت، چه بزرگی و چه کوچکی، احساس کند که مولايي دارد”.
✓ اگر آدمی عزيز است خدا آن را به او عنايت فرموده ، اگر ذليل است خود مرتکبِ عملِ ناشايستی گشته است و کفارۀ سيئۀ خويش را بر دوش می کشد و اگر بزرگ است به اين خاطر است که با خالقِ اصلی، پيوند خورده و اگر کوچک است به اين علت است که از او بريده است.
✓ چه زيباست قبل از اينکه بحساب آدمی برسند، خود، خود را بررسی کند و محاکمه،
که هيچکس بهتر از خودِ آدمی، نمی تواند خود را وارسی کند
و چه خوب گفته است مولای متقيان حضرت علی عليه السلام که :
” اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِي مِنْ نَفْسِي وَ أَنَا أَعْلَمُ بِنَفْسِي مِنْهُمْ
“خدايا تو مرا بهتر از خودم می شناسی و من هم خود را بهتر از ديگران می شناسم”
و چه گويا گفته است خداوند مَنّان در کتابِ بحقش که:
” اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسيباً “
منبع: دست‌نوشته های شهید، کلام طیب
