عارف واصل شهید سیدرضا پورموسوی از جمله شهدای دفاع‌مقدس بودند؛ که به تاریخ 3 فروردین 1367 در عملیات والفجر 10 به شهادت رسیدند. اما پس از شهادت ایشان بود که دست‌نوشته‌هایی از سیدرضا کشف و مشخص شد که او از محضر امام عصر روحی فداه کسب فیض می‌کرده، اما یکی از شگفتی‌ها و توفیق‌هایی که سیدرضا کسب نمودند؛ تایید قسمت اول وصیت‌نامه خویش توسط قطب عالم امکان، امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف بوده است. شهید پورموسوی، در وصیتی خصوصی به یکی از دوستانِ خود نوشته بود که قسمتِ اول وصیت‌نامه‌اش، موردِ تایید امام زمان ارواحنا له الفدا قرار گرفته است.
متن وصیت نامه اصلی شهید پورموسوی بدین شرح می باشد:
بسم الله الرحمن الرحيم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ (1) (43 الأعراف)
اشهد انّ لا اله الا الله ، و اشهد انّ محمّداً رسول الله و اشهد ان عليّاً ولي الله و ان ائمّه المعصومين اوصياء رسول الله إِنَّ الَّذينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَليلاً أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ (2) (77 آل‌عمران)
حمد و سپاس خداوندی را كه نعمت و رحمتش را بر ما ارزانی داشت و به ما شناساند، باشد در طريقِ عبوديتش بنده‌ای شاكر و صابر باشيم. انشاءالله
مرا عهد و پيمانی بود با ولايتِ علي بن ابيطالب عليه‌السلام در غديرِ خم و آه و ناله اي از بيت‌الاحزان فاطمه زهرا و قره عين الرسول در سينه.
صدايِ فراخوانيِ رسول اكرم براي بيعت با ولايتِ علي عليه‌السلام در غدير و فريادِ فريادخواهي حسين عليه‌السلام در كربلا در گوشم طنين انداز بود و حالا فرزندِ فاطمه زهرای اطهر، مرا برایِ تجديدِ بيعت با ولايتِ علی عليه‌السلام فرا می‌خواند، آيا اجابت نكنم؟ نه والله كه اجابت ننمايم.
بر طريقِ خونينِ ولايت علی عليه‌السلام كساني بودند كه بر عهد و پيمانشان وفا نمودند و ايستادگی كردند و حالا ما ميراث دارِ آن شهيدان شده‌ايم، پس ما هم اقتدا به راهِ سرخِ شهيدان می‌كنيم و دست بر نمی‌داريم.
مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً (3) (23 احزاب)
و اگر قرار است كساني بر اين طريق پايدار باشند و به عهد خود وفا نمايند، اولاترين و سزاوار ترين كسان، بنی‌هاشم می‌باشند كه همه وجودِ خويش را فدا سازند.
آنچه را كه در خاتمه سزاوار می‌بينم تذكر دهم اين می‌باشد، اگر در طول و مدتِ همنشينيهائی كه با بعضی از دوستان و برادران داشته‌ام و از آنها خواسته‌ام كه برايم حرف بزنند درباره بعضی از مسائل و يا اينكه من برای آنها مطالبی را بيان داشته‌ام، نه قصد داشته‌ام خدای ناكرده آنها را حقير سازم و سرزنش نمايم و نه اينكه بخواهم برآنها فخر فروشی و اظهارِ دانائی و خود بينی نمايم، بلكه فقط و فقط توجهم به اين بوده كه اصلاحی در اعمال، صورت بندد و اين در نظرم بوده كه
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَديداً يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمالَكُمْ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فازَ فَوْزاً عَظيماً (4) (71 و 70 احزاب)
و از خداوندِ متعال مي خواهم كه اعمالِ ناقص و نارسایِ ما را خود به كمال رساند، با رحمتش با ما معامله نمايد و ما را محرومِ از عنايت و توفيقش نسازد. انشاءالله. و از خدایِ عز و جل خواهانم كه خودش جزایِ زحماتِ پدر و مادرم را بدهد كه او اجر و ثواب بغير حساب می‌دهد.
رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (5) (8 آل عمران )
در ضمن 13 روز روزۀ قضا برعهده ام می‌باشد كه آنرا با پول خودم قضا نمائيد.
1366/8/21 – ماووت عراق
[1] – ستايش مخصوص خداوندى است كه ما را به اين(همه نعمتها) رهنمون شد؛ و اگر خدا ما را هدايت نكرده بود، ما(به اينها) راه نمی‌يافتيم (سوره الأعراف 43)
[2] – كسانى كه پيمان الهى و سوگندهاى خود(به نام مقدس او) را به بهاى ناچيزى می‌فروشند، آنها بهرهاى در آخرت نخواهند داشت؛ و خداوند با آنها سخن نمی‌گويد و به آنان در قيامت نمینگرد و آنها را (از گناه) پاك نمیسازد؛ و عذاب دردناكى براى آنهاست.
[3] – در ميان مؤمنان مردانى هستند كه بر سر عهدى كه با خدا بستند صادقانه ايستادهاند؛ بعضى پيمان خود را به آخر بردند(و در راه او شربت شهادت نوشيدند)، و بعضى ديگر در انتظارند؛ و هرگز تغيير و تبديلى در عهد و پيمان خود ندادند.
[4] – اى كسانى كه ايمان آوردهايد! تقواى الهى پيشه كنيد و سخن حق بگوييد (70) تا خدا كارهاى شما را اصلاح كند و گناهانتان را بيامرزد؛ و هر كس اطاعت خدا و رسولش كند، به رستگارى(و پيروزى) عظيمى دست يافته است (71)
[5] – (راسخانِ در علم، می‌گويند:) «پروردگارا! دلهايمان را، بعد از آنكه ما را هدايت كردى، (از راه حق) منحرف مگردان! و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده ای ( سوره آل عمران 8)
تصویر وصیت‌نامه اصلی شهید:
