نامه ای که شهید سیدرضا پورموسوی برای شهید محسن زرشناس نوشته بود و پاسخ شهید زرشناس به ایشان:

این نامه ، از مجموعه نامه های شهید به دوستانش می‌باشد ، که بعدها این نامه ها یکجا تایپ شده و در مجموعه‌ای به نام «کلام طیب» ارائه گردید و همچنین برای هر نامه نیز نام زیبایی مشخص گردید.

در واقع، کلام طیب، مجموعه ای از نامه های شهید پورموسوی به دوستانش می‌باشد، که دربرگیرنده مضامین والای اخلاقی و عرفانی است که گاه در پاسخ به پرسش و یا پاسخ به نامه ی دوستانش و گاه به جهت احوالپرسی از آنها نگارش نموده است، که به مرور در سایت زلال ارائه می‌گردند؛

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

پس از حمد و سپاس خداوند عزوجل که لطف و عنایتش را شامل حال ما کرد و در تمام حالات ما را از انحراف و اشتباهات برحذر داشت و ما را به خودمان وا نگذاشت و باشد که در تمام حالات تا آخر عمر یک لحظه ما را به خودمان وا نگذارد الهی لاتکلنی علی نفسی طرفه عین ابدا و درود و سپاس بی کران بر محمد و آلش که ما را با آیات خداوند به راه راست هدایت فرمود و متذکرمان شد و ما را از عذاب خداوند متذکر ساخت و باشد که مهر و محبت ائمه ی اطهار در قلب ما قرار بگیرد. ان شاءالله

پس از عرض سلام حضور برادر عزیز و دوست گرامی و رفیق و شفیق باوفا محسن زرشناس، باشد که حال شما در پناه خداوند متعال خوب باشد و در تمام حالات عنایات خداوندی شامل حال شما بشود و امیدوارم که ذکر خیرتان ما را از یاد نبرده باشد، و باشد که از خداوند متعال بعد از نمازها برای ما طلب مغفرت و بخشش بکنید که شاید ممکن است دعای شما در نزد خداوند مورد قبول قرار بگیرد و خداوند از سر تقصیرات و گناهان ما بگذرد و امیدوارم که خداوند متعال شما را مؤید و موفق منور به انوار الهی بگرداند و باشد که در تمام حالات متذکر یاد خداوند باشید و در تمام حالات خداوند را یاد بکنید که می کنید و باشد که در این بین ما را از یاد نبرده و ما را هم با نیش زبانتان یاد کنید که ممکن است زبانتان که به ذکر خدا مشغول است، به حرمت شما خداوند ما را ببخشد و بیامرزد و ان شاءالله که در این مدت زمان که از ما دور شده اید ما را از یاد نبرده باشید که برده اید. درست است که انسان باید مسافتها و ساعتها طی بکند و بگذراند که برای رسیدن به دوستش بپیماید اما اگر قلبها یکی بود و زبانها به یاد همدیگر و فکرها در تعقل به حال همدیگر بود دیگر فاصله ای وجود ندارد که انسان بخواهد از آن رنج و مشقت ببیند اما آنچه در این مقطع زمانی مهم است این است که فقط انجام وظیفه بکنیم و آنچه که مسؤلیت ایجاب می کند انجام بدهیم و آنچه ضرورت اسلام و حیثیت مسلمین است انجام بگیرد نه اینکه دوستیها و رفاقتها تنها وسیله ای هستند برای قرب به خداوند برای جلب رضای خداوند متعال و گرنه تمام اینها چیزی جز وسوسه های شیطان و اراده و خواسته ی شیطان نیست، هدف این است که ما بوسیله ی اینها انجام وظیفه بکنیم و به لقای خداوند متعال و رضوان الهی برسیم ولی اگر موانع غیرخدایی باشد با اینکه ممکن است دوست و همدرد خیلی نزدیک باهم باشند ولی آنچه هست در اینجا دستور شیطان است. خداوند می خواهد که انسان به تکامل برسد و اساس خلقت انسان عبادت است و تقرب و نزدیکی به خداوند متعال، و انسان اگر دوستی و دمسازی می کند چیزی جز امر خدا نباید باشد و چیزی جز رضای خداوند نباید باشد که بتواند رشد و تکامل بکند و گرنه هم اینها باعث مانع و سد می شوند در راه پیشرفت تقرب انسان. ممکن که تو من همدیگر را با چشم ظاهری نبینیم ولی حب خداوند و نقش و نگار دوستی خداوند امر خداوند متعال که بر دلها و قلبهای ما که هست پس همین بس که لطف و عنایت خداوند شامل حال ما شد و فضل و رحمتش بر ما ریزان شد که دوست و شفیق و از اینها بالاتر برادر همدیگر بشویم و در تمام حالاتمان همدرد و مرهم همدیگر بشویم و درد و سوز و داغ دل همدیگر را برای خودمان بگوییم. اگر سالت خون شهدا نبود و اگر امر خداوند نبود هرگز با تو دوست نمی شدم و هیچ وقت این طور که می خوانی و می بینی با تو صحبت نمی کردم اما اگر این حالت وجود دارد این هم بخاطر برکت خون شهدا و لطف و فضل خداوند است. پس باشد که قدر این نعمت عظیم را بدانیم و از آن غفلت نکنیم و حبّ بنده را بر حبّ خداوند ترجیح ندهیم و یاد و ذکر بنده را بر یاد و ذکر خداوند تقدم نبخشیم چونکه آنچه که انسان را بسوی خداوند می برد دوست است و آنچه که انسان را به پست ترین جاها می برد دوست است و اینها تمام سرچشمه گرفته از خواسته های شیطان و وسوسه های شیطان است.

باشد که خداوند متعال ما را به راه اسلام و دینش هدایت فرماید و ما را یک چشم به هم زدن به خودمان وانگذارد و پیوند دوستی و برادریمان را بیش از پیش بگرداند و لطف و عنایت و هدایتش را شامل حال ما بگرداند. سلام ما را از اعماق وجود با قلبی پر درد و دلی شکسته پذیرا باشید. انشاءالله

انشاءالله که ما را در دعا کردن از یاد نبرده باشید. والسلام

سید رضا پورموسوی 1363/1/15

 

پاسخ شهید محسن زرشناس به شهید سیدرضا پورموسوی 👇

شهید محسن زرشناس
نام پدر: یدالله
تاریخ تولد: 10-5-1344
محل تولد: دزفول
مسئولیت: دیده بان لشگر 7 ولی عصر(عج)
تاریخ شهادت : 26-12-1363
محل شهادت : جزیره مجنون
عملیات:بدر
مزار : گلزار شهدای شهیدآباد دزفول